Markt, Branchering voor handel bescherming
Branchering en de branchelijsten om de diversiteit van handel op de markten te beschermen. Bij branchering wordt erop gelet dat de markt een zo breed mogelijk assortiment heeft. Neem bijvoorbeeld een markt met 30 kramen, dan is niemand erbij gebaat als er 6 telefoonaccessoires kramen hun waar aanbieden. Of het moet toevallig een type markt zijn met dezelfde producten zoals een stoffenmarkt, dan is de verkoop van vele stoffen en lapjes een logisch markt en haar branche verkoop gebeuren.
Van alles wat, netjes verdeeld over het aantal branches, ook ingericht zodat groentekramen bij groentewagens, viskramen bij visverkoopwagens, Kleding bij elkaar, etc zo hoort een markt te zijn. Branchering van markten is vele soorten producten verkopen aan een zo breed mogelijk publiek. Het is zinvol om regels te stellen als men het aanbod wil reguleren. Het geeft een markt voor de kooplieden ook een stukje zekerheid in de broodwinning omdat een aantrekkelijke markt er ook voor zorgt dat de bezoekers nog vaak met plezier langs komen. Vaak ziet men deze regels ook terug in de marktverordeningen van de gemeenten.
Soorten branchering op een vrije markt. Alle gegadigden worden in volgorde van aanmelding op één lijst genoteerd. Iedere standplaatshouders heeft volledig de vrijheid zijn assortiment te bepalen, desnoods zelfs per dag te wisselen, binnen het kader van de mogelijkheden van de vestigingswet. Deze methode doet volledig recht aan de wetten van vraag en aanbod, maar vereist van de consument een zeer grote mate van inzicht in de kwaliteit van de aangeboden artikelen.
Er moet dus wel vraag zijn zodat de bezoeker wel tot aankoop overgaat. Standwerkers worden daarentegen geacht met 1 artikel te werken en geen uitzoekhandel. Een regel voor standwerkers is vaak ook dat men niet mag wegen of meten dus daadwerkelijk uitleg van het product moet geven. Op een standwerkersconcours zal men dan ook een zo breed mogelijk producten aanbod presenteren door de groep standwerkers.
De globaal gebonden markt:
Hierbij wordt de markt wat de samenstelling van de hoofdgroepen betreft vastgesteld zodat de verhouding food/non-food gelijk blijft. Binnen de hoofdgroepen wordt niets geregeld. Het aantal hoofdgroepen kan twee(food en non-food) of meer zijn. Om praktische redenen kan bijvoorbeeld verse vis als aparte hoofdgroep worden aangemerkt (In verband met aanpassing van de bestrating en de overlast voor omwonenden) en soms ook bloemen en planten en tweedehands goederen. Er zijn markten van food, waar men enkel eten en drinken kan kopen zoals de food truck markt en markten met non-food zoals een lapjes of stoffenmarkt waar geen eet en drinkkramen aanwezig zal zijn.
De volledig gebrancheerde markt. Op deze markt worden de aantallen uit te geven plaatsen per branche zorgvuldig bewaakt. Dit systeem wordt in het algemeen gehanteerd voor kleinere markten waar behoefte bestaat aan een zo groot mogelijk verscheidenheid van waren. Nadeel van dit soort markten is dat de consument weinig avontuur vindt op de markt; voordeel is dat de consument ondanks de beperkte opzet van de markt toch een grote verscheidenheid aan artikelen vindt met herkenbare en bekende aanbieders. Door de wat starre opzet worden op deze markt wel boodschappen gedaan, maar niet echt gewinkeld.
Vooral in nieuwbouwwijken en waar het bereik van winkels te ver is, zijn deze gebrancheerde markten tot ontwikkeling gekomen. De dagelijkse producten kan men kopen op deze markten en behoren meestal tot de categorie kleinere markten met tussen de 6 en 12 marktkramen. Vaak gaat hierbij een hecht collectief samen en dat is mede bepalend voor het organiseren van een markt met een goed bestaansrecht. De klant is ook op de markt de Koning(in)!